zurückEinzelansichtvor

4. Mose - Kapitel 2

1 VND der HERR redet mit Mose vnd Aaron / vnd sprach. 2 Die kinder Jsrael sollen für der Hütten des Stiffts vmb her sich lagern / ein jglicher vnter seinem Panir vnd Zeichen / nach jrer Veter haus. (4. Mose 1.1) 3 GEgen Morgen sol sich lagern Juda mit seinem Panir vnd Heer / Jr Heubtman Nahesson der son Amminadab / 4 vnd sein Heer an der summa / vier vnd siebenzig tausent vnd sechs hundert. 5 Neben jm sol sich lagern der stam Jsaschar / Jr Heubtman Nethaneel der son Zuar / 6 vnd sein Heer an der summa / vier vnd funffzig tausent vnd vier hundert. 7 Da zu der stam Sebulon / Jr Heubtman Eliab der son Helon / 8 sein Heer an der summa / sieben vnd funffzig tausent vnd vier hundert. 9 Das alle / die ins lager Juda gehören / seien an der summa / hundert vnd sechs vnd achzig tausent / vnd vier hundert / die zu jrem Heer gehören / Vnd sollen forn anziehen. 10 GEgen Mittag sol ligen das gezelt vnd panir Ruben mit jrem Heer / Jr Heubtman EliZur der son Sedeur / 11 vnd sein Heer an der summa / sechs vnd vierzig tausent / fünff hundert. 12 Neben jm sol sich lagern der stam Simeon / Jr Heubtman Selumiel der son ZuriSadai / 13 vnd sein Heer an der summa / neun vnd funffzig tausent / drey hundert. 14 Da zu der stam Gad / Jr Heubtman Eliasaph der son ReguelSup. 10. Deguel. / 15 vnd sein Heer an der summa / fünff vnd vierzig tausent / sechs hundert vnd funffzig. 16 Das alle / die ins lager Ruben gehören / seien an der summa / hundert vnd ein vnd funffzig tausent / vier hundert vnd funffzig / die zu jrem Heer gehören / Vnd sollen die andern im ausziehen sein. 17 DARnach sol die Hütten des Stiffts ziehen mit dem Lager der Leuiten mitten vnter den Lagern / Vnd wie sie sich lagern / so sollen sie auch ziehen / ein jglicher an seinem Ort vnter seinem Panir. 18 GEgen Abend sol ligen das gezelt vnd panir Ehpraim mit jrem Heer / Jr Heubtman sol sein Elisama der son Amihud / 19 vnd sein Heer an der summa / vierzig tausent vnd fünff hundert. 20 Neben jm sol sich lagern der stam Manasse / Jr Heubtman Gamliel der son PedaZur / 21 sein Heer an der summa zwey vnd dreissig tausent vnd zwey hundert. 22 Da zu der stam BenJamin / Jr Heubtman Abidan der son Gideoni / 23 sein Heer an der summa / fünff vnd dreissig tausent vnd vier hundert. 24 Das alle / die ins lager Ephrahim gehören seien an der summa / hundert vnd acht tausent vnd ein hundert / die zu seinem Heer gehören / Vnd sollen die dritten im ausziehen sein. Psal. 80. 25 GEgen Mitternacht sol ligen das gezelt vnd panir Dan / mit jrem Heer / Jr Heubtman Ahieser der son AmmiSadai / 26 sein Heer an der summa / zwey vnd sechzig tausent vnd sieben hundert. 27 Neben jm sol sich lagern der stam Asser / Jr Heubtman Pagiel der son Ochran / 28 sein Heer an der summa / ein vnd vierzig tausent vnd fünff hundert. 29 Da zu der stam Naphthali / Jr Heubtman Ahira der son Enan / 30 sein Heer an der summa / drey vnd funffzig tausent vnd vierhundert. 31 Das alle / die ins Lager Dan gehören / seien an der summa hundert sieben vnd funffzig tausent vnd sechs hundert / Vnd sollen die letzten sein im ausziehen mit jrem Panir. 32 DAS ist die summa der kinder Jsrael nach jrer Veter heuser vnd Lager mit jren Heeren / Sechs hundert tausent vnd drey tausent / fünff hundert vnd funffzig. (4. Mose 1.46) 33 Aber die Leuiten wurden nicht in die summa vnter die kinder Jsrael gezelet / wie der HERR Mose geboten hatte. (4. Mose 1.48-49) 34 Vnd die kinder Jsrael theten alles / wie der HERR Mose geboten hatte / vnd lagerten sich vnter jre Panir / vnd zogen aus / ein jglicher in seinem Geschlecht nach jrer Veter haus. (4. Mose 2.2)

zurückEinzelansichtvor

3. Mose - Kapitel 27

1 VND der HERR redet mit Mose / vnd sprach / 2 Rede mit den kindern Jsrael / vnd sprich zu jnen. Wenn jemand dem HERRN ein besonder Gelübde thut / das er seinen Leib schetzet / (4. Mose 30.1) 3 so sol das die schetzung sein. Ein Mansbilde zwenzig jar alt / bis ins sechzigst jar / soltu schetzen auff funffzig silbern Sekel / nach dem sekel des Heiligthums. 4 Ein Weibsbilde auff dreissig sekel. 5 Von fünff jaren bis auff zwenzig jar / soltu jn schetzen auff zwenzig sekel / wens ein Mansbilde ist / ein Weibsbilde aber auff zehen sekel. 6 Von einem monden an bis auff fünff jar / soltu jn schetzen auff fünff silbern sekel / wens ein Mansbilde ist / ein Weibsbilde aber auff drey silbern sekel. 7 Jst er aber sechzig jar alt / vnd drüber / So soltu jn schetzen auff funffzehen sekel / wens ein Mansbilde ist / ein Weibsbilde aber auff zehen sekel. 8 Jst er aber zu arm zu solcher schetzung / So sol er sich fur den Priester stellen / vnd der Priester sol jn schetzen / Er sol jn aber schetzen nach dem seine hand / des / der gelobd hat / erwerben kan. 9 JSts aber ein Vieh / das man dem HERRN opffern kan / alles was man des dem HERRN gibt / ist heilig. 10 Man sols nicht wechseln noch wandeln / ein guts vmb ein böses / oder ein böses vmb ein guts. Wirds aber jemand wechseln / ein Vieh vmb das ander / so sollen sie beide dem HERRN heilig sein. 11 Jst aber das Thier vnrein / das mans dem HERRN nicht opffern thar / So sol mans fur den Priester stellen / 12 vnd der Priester sols schetzen / obs gut oder böse sey / vnd es sol bey des Priesters schetzen bleiben. 13 Wils aber jemand lösen / der sol den fünfften vber die schetzung geben. 14 WEnn jemand sein Haus heiliget / das dem HERRN heilig sey / das sol der Priester schetzen / obs gut oder böse sey / vnd darnach es der Priester schetzet / so sols bleiben. 15 So es aber der / so es geheiliget hat / wil lösen / So sol er den fünfften teil des gelds / vnber das es geschetzt ist / drauff geben / so sols sein werden. 16 WEnn jemand ein stück Ackers von seinem Erbgut dem HERRN heiliget / So sol er geschetzt werden nach dem er tregt / Tregt er ein Homor gersten / so sol er funffzig sekel silbers gelten. 17 Heiliget er aber seinen Acker vom Halliar an / so sol er nach seiner werde gelten. 18 Hat er jn aber nach dem Halliar geheiliget / So sol jn der Priester rechen nach den vbrigen jaren zum Halliar / vnd darnach geringer schetzen. 19 WJl aber der / so jn geheiliget hat / den Acker lösen / So sol er den fünfften teil des gelds / vber das er geschetzt ist / drauff geben / so sol er sein werden. 20 Wil er jn aber nicht lösen / sondern verkeufft jn einem andern / So sol er jn nicht mehr lösen / 21 sondern der selb Acker / wenn er im Halliar los ausgehet / sol dem HERRN heilig sein / wie ein verbannet Acker / vnd sol des Priesters Erbgut sein. 22 WEnn aber jemand einen Acker dem HERRN heiliget / den er gekaufft hat / vnd nicht sein Erbgut ist / 23 So sol jn der Priester rechen / was er gilt bis an das Halliar / vnd er sol desselben tages solche schetzung geben / das er dem HERRN heilig sey. 24 Aber im Halliar sol er wider gelangen an den selben / von dem er jn gekaufft hat / das er sein Erbgut im lande sey. (3. Mose 25.10) 25 Alle wirderung sol geschehen nach dem sekel des Heiligthums / Ein sekel aber macht zwentzig Gera. 26 DJe Erstengeburt vnter dem Vieh / die dem HERRN sonst gebürt / sol niemand dem HERRN heiligen / es sey ein ochs oder schaf / denn es ist des HERRN. (2. Mose 13.2) 27 Jst aber an dem Vieh etwas vnreines / so sol mans lösen nach seiner wirde / vnd drüber geben den fünfften / Wil ers nicht lösen / so verkeuffe mans nach seiner wirde. 28 MAn sol kein Verbantes verkauffen / noch lösen / das jemand dem HERRN verbannet / von allem das sein ist / es sey Menschen / Vieh / oder Erbacker / Denn alles verbante ist das allerheiligst dem HERRN. (4. Mose 18.14) (4. Mose 21.2) 29 Man sol auch keinen verbanten Menschen lösen / sondern er sol des todes sterben. (1. Samuel 15.3) (1. Samuel 15.9) 30 ALle Zehenden im Lande / beide von samen des lands vnd früchten der bewme / sind des HERRN / vnd sollen dem HERRN heilig sein. (4. Mose 18.21) 31 Wil aber jemand seinen Zehenden lösen / der sol den fünfften drüber geben / 32 Vnd alle Zehenden von rinden vnd schafen / vnd was vnter der ruten gehet / das ist ein heiliger Zehende dem HERRN / 33 Man sol nicht fragen obs gut oder böse sey / man sols auch nicht wechseln / Wirds aber jemand wechseln / so sols beides heilig sein / vnd nicht gelöset werden. 34 DJs sind die Gebot / die der HERR Mose gebot an die kinder Jsrael / auff dem berge Sinai. - Ende des Dritten Buchs Mose. (3. Mose 26.46)